top of page

Mooie dingen op lelijke plekken.

Er zijn zo van die gebieden waar je een haat/liefde verhouding mee hebt. Zo ook met de vroegere mijngebieden in de Aken regio. Deze post-industriële gebieden in zowel België als Duitsland blinken niet uit in lieflijkheid. Door de jarenlange winning van ertsen (lood/zink etc) heeft het terrein een troosteloze aanblik gekregen met een zwarte ondergrond, steengruis en overal bulten en kuilen. Zeker de site in Plombières is hier een goed voorbeeld van. Je zou zeggen, not the place to be. Waarom dan toch zo interessant?


Op de voormalige industrieterreinen hebben zich planten gevestigd die goed gedijen op een voor andere flora giftige ondergrond. Engels gras en Zinkviooltje geven het terrein een flinke scheut kleur die de sfeer enigszins opkrikt. Omdat ondergetekende niet geheel een botanist is moet er dan toch nog iets anders zijn.


Die grote aantallen (zink)viooltjes hebben als waardplant ervoor gezorgd dat er zich in het gebied een nette populatie Kleine Parelmoervlinder (Issoria lathonia) heeft ontwikkeld. Kijk en daar worden we dan weer happy van.


Na een aantal semi-gelukte pogingen in de voorgaande jaren plande ik een weekje terug een tripje naar het zuiden. Ter plekke was het in eerste instantie behoorlijk zoekwerk. Het leek weer geen succesverhaal te worden. Na een tijdje ontdekte ik echter een ander deel van het gebied waar ik voorheen nooit was geweest. Daar was het wel degelijk prijs en realiseerde ik me dat ik de vorige keren gewoon net niet op de goede plek had gezocht, duh...


Het eerste exemplaar wat ik ontdekte had fikse averij opgelopen aan de vleugels. Je vraagt je af hoe zo'n beestje zich kan handhaven op een dergelijke manier.

An sich fijn om een vlinder te ontdekken, maar ik was toch op zoek naar een iets verser exemplaar. Dat kwam daarna helemaal goed. De meeste vlinders die ik aantrof hingen of zaten op Engels Gras.

Ik heb geprobeerd een zo goed mogelijke close-up te maken van de prachtige parelmoervlekken van de soort. Alhoewel ik niet de 100% geschikte lens hiervoor heb, geeft het toch een indruk.


Gedurende de ochtend piepte kort de zon enigszins door het wolkendek. Daardoor opende een van de vlinders (kort) de vleugels. Veel kansen kreeg ik niet maar ik kon de vlinder toch ook op deze manier vastleggen.


Als afsluiting nog een foto van een exemplaar wat Zinkviooltje als hangplek had gekozen.

Zo ziet u maar weer. Soms moet je de schoonheid in het lelijke aantreffen :-)


Groet,

Sjors


Commentaires


Recente Blogs
Zoek op onderwerp
Follow Us
  • Facebook Classic
  • Twitter Classic
  • Google Classic
bottom of page