Buitendouche

De afgelopen weken was het een beetje rustig qua vroege-morgen-sessies. Het kwam er gewoon niet zo van. Wel had ik af toe van die korte uitspattingen in gebiedjes "Rundumhause" maar dat leidde niet tot nieuwe inzichten. Gisteren kreeg ik echter de onstuitbare drang om de hort op te gaan. Ik besloot ondanks de geinige weersverwachting (hoosbuien met rode uitspattingen op buienradar) in de auto te stappen en zuidwaarts te koersen. Bestemming was Breinigerberg in de buurt van Aachen. Het idee was om tussen de buien door eventueel iets te kunnen raken. Onderweg was het al snelheid minderen vanwege goed plenswerk. Ter plekke aangekomen was het droog en kon ik gewapend met een forse plu het gebiedje inlopen. Dat "droog" duurde echter niet lang en al gauw kon ik m'n plu tevoorschijn halen en onder een boom gaan schuilen. Nadat het 20 minuten gehoosd had was het ergste druppelwerk voorbij en kon ik met doorweekte schoenen de zoektocht voortzetten. De isowaarde van de camera omhoog en hupsa. Er bleken toch nog wel gevleugelde vrienden aanwezig te zijn. Ik neem zo aan met een behoorlijk murrige smoel vanwege de miezer, wind en frisheid maar een geluk daarbij is dat je dat bij vlinders niet zo echt kunt herkennen :-).

Het eerste vriendje wat ik ontdekte is bij ondergetekende in de regio niet te vinden. De determinatie is niet helemaal zeker. Het gaat ofwel om het Dwergblauwtje ofwel het Klaverblauwtje. Erg blauw is de vlinder aan de onderzijde in ieder geval niet..... Zitplek in dit geval is Blaassilene.

Even later trof ik nog een hangjongere van dezelfde soort aan:

Met de andere vertegenwoordiger uit de blauwtjesfamilie was ik ook wel blij want het Heideblauwtje heb ik ook nog niet zo vaak in de oogjes mogen kijken.

Om het blauwtjesgeweld dan maar gelijk af te ronden nog een blauwtje (erg klein van stuk) wat ik niet kon thuisbrengen. Wellicht heeft een van de blogbezoekers een idee:

Tussendoor kwam ik nog een Hooibeestje tegen. Niet echt een heel unieke soort want ik tref ze regelmatig aan. Deze zat echter wel leuk zo op Blauwe Knoop en daarom verdient hij best een plekje in dit blogje.

Na een hele tijd begon het weer te betrekken. Ik stapte flink door met m'n soppige schoenen maar kreeg nog een laatste uitsmijter welke me vanuit de bosrand stond aan te staren.