Wenn es passiert

Dit weekend moest ik denken aan bovenstaande songtitel van de band Wir sind Helden (leuke videoclip trouwens). Het liedje beschrijft de urgentie ergens bij te willen zijn als het moment daar is dat het gebeurt. Dat kun je zo breed trekken als je zelf wilt en is voor veel onderwerpen van toepassing.

Voor de (macro)fotograaf in mij bestaat sinds een paar jaar de urgentie Oranjetipjes te willen vastleggen. Aan het eind van de winter begint het bloed al te kruipen en wordt het geduld op de proef gesteld. Oranjetipjes vliegen normaal gesproken vanaf half april, maar zijn eind mei al weer verdwenen. Dan is het een beetje timen dus.

Vorige week was ik al eens gaan kijken bij m'n favoriete tipjes-plekje maar de meeste Pinksterbloemen (waardplant van de O-tipjes) stonden nog in de knop. Het was simpelweg nog te vroeg. Afgelopen zaterdag zouden de weergoden ons goed gezind zijn en besloot ik tegen beter weten in, een vroege sessie te doen. Bij aankomst zag het er nog praktisch hetzelfde uit als een aantal dagen daarvoor.

Na tien meter stappen en de oogjes goed open sperren werd de verwachting al ingelost en ontwaarde ik een beoogde vroege rakker. Op 30 maart een Oranjetipje aantreffen, da's aan de vroege kant. Lang leve de klimaatverandering :-). Daarna heb ik het hele veldje verder afgespeurd voor meer exemplaren maar het bleek een eenling te zijn met vroege dienst. Mij was het om het even. Mijn mondhoeken gingen naar boven en ik was er in ieder geval bij "wenn es passiert".

Onderstaand enkele resultaten van deze mooie ochtend.