Vive les Ardennes

In mijn perceptie betekenden de Ardennen tot voor kort een mistige druilerige bedoening van eindeloos sparrenbos. Vaak zijn we er over de autosnelweg doorheen gereden op weg naar zonnige oorden, maar nooit een fatsoenlijk bezoekje eraan gebracht. Tijdens de afgelopen Hemelvaartdagen met het gezin bleek dat het een allesbehalve mistige bedoening kan zijn. Het zonnetje scheen, de sfeer was fijn en de rivier (l'Ourthe) nodigde uit voor een kano en wandeltochtje. Erg plezant aldus.

Van te voren had ik via waarnemingen.be gecheckt of er wat leuks te spotten zou zijn. De betreffende plek aan de rand van Barvaux op een van de middagen gecheckt om er 's-morgens een keer terug te gaan. Er fladderde wel wat dus dat was positief.

Afgelopen vrijdag om 5 uur wekkertje gezet (oef), kwartiertje langs de rivier en bergop met de mountainbike gefietst om er te komen. Ter plekke een wildkampeerder aangetroffen bij de toegang van het gebiedje maar die had gelukkig de wekker niet zo vroeg als ik gezet, ha, ha.

Het eerste uurtje rondstruinen leverde niks op maar daarna is het toch goedgekomen. Twee voor mij nieuwe soorten Parelmoervlinders en nog wat "reservespelers".

Je presente: Le Damier de la Succise. Dat klinkt eigenlijk heel wat chiquer dan "Moerasparelmoervlinder". Ach we doen het er maar mee.....

Moerasparelmoervlinder - Euphydryas aurinia

Vaak heb ik de neiging dicht op het onderwerp te gaan maar de Margrieten op het veldje vormden toch een fijne entourage.

De volgende klant op het veldje was de Aardbeivlinder. Een klein guitig vlindertje behorende bij de familie van Dikkopjes (echt een compliment zou je zeggen).

Aardbeivlinder - Pyrgus malvae

Bij de volgende vlinder hebben de Nederlandse naamgevers wat mij betreft wel moeite gedaan om een aansprekende naam te verzinnen. Joost mag weten waar ie vanaf komt, maar het klinkt wel ontzettend goed.

Zilveren Maan - Boloria selene

De onderstaande witte vlinder heb ik nog niet kunnen determineren maar hij hing er wel lekker bij. Wie het weet mag het zeggen...

Als afsluiter van de vroege sessie trof ik nogmaals een MPV aan die wat meer was opgewarmd maar nog niet te zeer, zodat een wilde achtervolging gelukkig hoefde uit te blijven :-).